Tiplady (2013)

S. Tiplady, G. Jones, M. Campbell, S. Johnson, and W. Ledger

Home ovulation tests and stress in women trying to conceive: a randomized controlled

Human Reproduction, Vol.28, No.1 pp. 138–151, 2013

Achtergrond

SPD, producent van Clearblue® zwangerschaps- en ovulatietest, wilde weten of het gebruik van een ovulatietest invloed had op de stress van vrouwen met een kinderwens.

Werkwijze

In totaal werden 210 vrouwen gerecruteerd, waarvan 115 gerandomizeerd werden toegekend aan de groep met de ovulatietest en 95 als controlegroep. Deze laatste moesten de NICE-guidelines volgen, die stelt dat gemeenschap om de 2 à 3 dagen de kans op een zwangerschap zou verhogen. Zij mochten geen bijkomende hulpmiddelen gebruiken om de ovulatie te bepalen. Deze studie werd over een periode van twee cycli uitgevoerd.

Er werden twee verschillende psychologische tests gebruikt om de stress te bepalen, met name een positive and negative affect schedule (PANAS) en de Perceived Stress Scale (PSS). Ook werden urinestalen afgenomen om de biomarkers voor stress (ondermeer cortisol) te kunnen bepalen. Aan het einde van de studie werd een telefonisch interview van 10 tot 30 minuten afgenomen met open en gesloten vragen.

Resultaten en besluit

Van de 210 vrouwen trokken 27 zich terug uit de studie; met 19 vrouwen werd het contact verloren; vóór studiebegin waren 35 vrouwen reeds spontaan zwanger. Uiteindelijk werden 20 vrouwen (17,39%) in de testgroep en 9 (9,47%) in de controlegroep zwanger in de eerste cyclus, 7 resp. 6 in de tweede cyclus. Wat betreft de stress was er geen verschil tussen de testgroep en de controlegroep. Volgens de auteurs mogen ovulatietests bij kinderwens dus niet worden afgewezen onder het mom dat ze meer stress zouden veroorzaken.

Commentaar

Deze studie bevestigt voor een deel de studie van Hampton (zie vorig periodiekje), die de NICE-richtlijnen bekritiseerde i.v.m. de zgn. verhoging van stress bij ‘timed intercourse’. We moeten hier echter beseffen dat ook de NICE-richtlijnen stressgevoelig zijn, met name omdat ze doorheen de hele cyclus een coïtusfrequentie om de 2 à 3 dagen aanbeveelt, wat voor vele paren extra druk betekent op hun relatie.

Belangrijker – hoewel niet het doel van de studie – is hier het zwangerschapsresultaat van beide groepen. Hoewel de testgroep beter scoort dan de controlegroep, zit ze met 17,39% zwangerschappen de eerste maand een stuk lager dan de 40% die Gnoth bereikt met sensiplan®. De tweede maand bereiken beide groepen met een 6% nog veel lagere cijfers, waar Gnoth nog steeds 20% bereikt, dankzij de kennis van het fertiele venster.

Welke mogelijke voordelen zien de auteurs voor Clearblue?

1. Geen verschil in stressniveau vergeleken met gemeenschap om de 2 à 3 dagen. Op dit vlak beschikt Sensiplan over een belangrijke anti-stress factor via de steun van een steeds bereikbare, competente en rustgevende consulente.
2. Mogelijke reductie in tijd voor het bekomen van een zwangerschap door bijgebrachte kennis van de menstruele cyclus. Ook daar kan de zeer primaire didaktiek niet optornen tegen de uitvoerige kennis bijgebracht door Sensiplan.
3. Positieve versterking van reproductieve gezondheid: whatever that means.

We kunnen dus enkel vaststellen dat Clearblue® in feite een dure methode is, die de facto geen meerwaarde betekent bij kinderwens, tenzij wellicht bij regelmatige cycli, maar dan is een gewone kalender al voldoende. Conclusie: Sensiplan biedt meer voor minder geld.