Fehring (2021)
Richard J. Fehring
Michael D. Manhart
Natural Family Planning and Marital Chastity: The Effects of Periodic Abstinence on Marital Relationships
Natuurlijke gezinsplanning en huwelijkse kuisheid: de effecten van periodieke onthouding op huwelijksrelaties
De titel van dit artikel klinkt als uit ver vervlogen tijden en is niet echt een medische thematiek, maar wel intrigerend.
De studie wilde achterhalen wat de invloed is van de meest gebruikte contraceptiemiddelen (sterilisatie, hormonale contraceptie en condoomgebruik) enerzijds en natuurlijke gezinsplanning (NFP) anderzijds op de scheidingsaantallen en het samenwonen bij vrouwen in de reproductieve leeftijd. Hiervoor werd een grondige studie van de bestaande literatuur uitgevoerd en een statistische analyse op 2550 ooit gehuwde vrouwen uit de VS in de periode 2015-2017.
Meteen citeren de auteurs de Belgische kardinaal Suenens, die in 1962 in zijn boek ‘Love and control’ (nvdr 1960 ‘Liefde en zelfbeheersing’) aangaf dat alle mensen seksuele zelfbeheersing zouden moeten beoefenen, voor en na het huwelijk, zelfs als de persoon ongehuwd blijft. Volgens de catechismus van de katholieke Kerk is ‘kuisheid’ de succesvolle integratie van de seksualiteit in de persoon en zo de eenheid van de mens in zijn lichamelijk en spiritueel welzijn. Dit bleek ook een inzicht van dr. Kyusaku Ogino, die reeds in 1934 stelde dat periodieke onthouding en het ontwikkelen van seksuele zelfbeheersing de persoon kan helpen om meer open te staan voor de behoeften van in het bijzonder zijn of haar echtgeno(o)t(e). Vaak wordt aangegeven dat de communicatie tussen echtgenoten wordt versterkt met NFP. Anderzijds is er ook de opmerking dat de praktijk van NFP net meer stress veroorzaakt. Voor de auteurs gaat het dus niet enkel om de effectiviteit of betrouwbaarheid van NFP, maar ook over de invloed ervan op de echtelijke band.
Uit de literatuur die sinds de jaren 1970 voorhanden is, maar ook uit recentere studies van 2016 en 2017 blijkt dat rond de 75% van de ondervraagden vonden dat NFP een hulp was voor hun relatie en dat onthouding positief kon zijn. Uit andere studies blijkt dan weer dat NFP-koppels statistisch een hoger zelfwaardegevoel hadden en ook een hoger niveau van spiritueel welzijn.
Ook werd gekeken naar de frequentie van seksuele gemeenschap. De frequentie blijkt niet opvallend te verschillen tussen contraceptiegebruikers en NFP-gebruikers. Bovendien blijken uit een recente studie op 2650 NFP-gebruikers 73% van de mannen en 75% van de vrouwen tevreden met deze frequentie.
De vraag is hoe NFP en andere gezinsplanningsmethodes een impact hebben op de relaties en meer in het bijzonder op echtscheiding. Dit is moeilijk eenduidig aan te tonen. De auteurs halen verschillende studies aan waarbij ooit NFP-gebruikers een (echt)scheidingscijfer rond 9.5% hebben tegenover 14.4-18.3% bij contraceptie-gebruikers die nooit NFP-gebruiker waren. Dit kan echter ook te danken zijn aan het feit dat die koppels meer religieus waren, waarbij kerkbezoek de scheidingskansen ook positief bleek te beïnvloeden.
De auteurs voerden nu een grotere studie uit om na te gaan of NFP-gebruikers überhaupt minder scheiden en of het belang van de religieuze beleving hierbij een bijkomende rol speelt. Hiervoor gebruikten ze de data van de National Survey of Family Growth van de Amerikaanse CDC (Centers for Disease Control en Prevention). Deze gegevens zijn gerandomiseerd door het nationaal centrum voor gezondheidsstatistieken van de VS. Fehring en Manhart bestudeerden hieruit 2582 vrouwen en analyseerden de gegevens volgens IBM SPSS versie 26 voor de gegevens van de periode 2015-2017.
De gemiddelde leeftijd van de vrouwen was 36,8 jaar waarbij 70.8% gehuwd waren, 19,7% gescheiden, 7,8% uit elkaar en 1,7% weduwe. De meesten waren protestant (51,4%), 1 op 5 was katholiek en 18% niet godsdienstig, 10,1% behoorden tot een andere godsdienst. Één procent gebruikte NFP en bijna 20% had dit ooit gebruikt. Het scheidingspercentage bij vrouwen die ooit de pil hadden gebruikt bedroeg 28,2%, bij sterilisatie was dat 39,4%, bij condoomgebruik 27,7% en bij NFP-gebruik 14%. Bij vrouwen die uitsluitend de pil hadden gebruikt was het scheidingspercentage 22,5%, voor sterilisatie 28,3% en voor NFP 14,1%, voor de kalendermethode was dat 16,4%.
De kans op scheiding bij gebruik van contraceptie was bij hormonale contraceptie 1.29, bij sterilisatie 2.05, bij condoomgebruik 1.18 en bij NFP 0.85. Religie gaf 0.69 scheidingskans aan en frequent kerkbezoek 0.56. Deze cijfers werden verder verwerkt en gaven aan dat vrouwen die ooit hormonale contraceptie hadden gebruikt 40% meer kans op scheiding hadden, bij sterilisatie was dat 60%, maar bij NFP-gebruikers daalde de kans op scheiding met 31%, terwijl frequent kerkbezoek zelfs 49% minder kans gaf ten opzichte van vrouwen die niet gesteriliseerd waren, geen hormonale contraceptie of NFP gebruikt hadden en zelden naar de kerk gingen. Inkomen en opleidingsniveau hadden geen significante invloed. De auteurs concluderen dat er evidentie bestaat dat het gebruik van NFP en periodieke onthouding positief bijdraagt aan het huwelijk en, verwijzend naar de uitspraak van dr. Ogino uit 1934, nuttig is voor het bewaren van de vrede binnen het echtpaar. Ze vonden dat ooit gehuwde vrouwen die ooit NFP gebruikten of regelmatig naar de kerk gingen minder kans op scheiding hadden dan de vrouwen die nooit NFP als gezinsplanning gebruikten en geen regelmatige kerkbezoekers waren. Ook vonden de auteurs evidentie wat betreft de hogere kans op echt-/scheiding en samenwonen bij koppels die gebruik maakten van sterilisatie en ander vormen van contraceptie.
Commentaar
Ondanks de beperkingen die ook de auteurs van deze studie aangeven, met name het kleine aantal NFP-gebruikers, levert deze studie ons interessante informatie. Zelf maken we een methode als Sensiplan vooral bekend als evenwaardig alternatief voor de klassieke contraceptiva, maar zonder schadelijke bijwerkingen. De relationele aspecten blijven vaak eerder buiten beeld of op de achtergrond. De religieuze component blijft al helemaal achterwege. Misschien kunnen we ook deze aspecten ter overweging aan jonge mensen aanbieden. Wellicht is het zinvol om te kijken naar de manier waarop religie en seksualiteit op een meer hedendaagse manier op elkaar kunnen inspelen en de positieve werking van NFP, voor ons Sensiplan dus, kan versterken.